Тілді жерлеу Пәруана-жүрегім мұздаған, Кейуана-көкірегім сыздаған. Өлмеген тілдерді көргенде, Өзімде түк жоқтай қызғанам. Ірілік байқалар сөзінен, Бабамнан жылылық сезінем. Амал не шаршаған осы күн, Жас тамар, ана тіл көзінен. Өзгерген Түркі дүр реңім, Мен рас, У іштім білемін. Неткен бұл бақытсыздық ед, Табам ба?  тіліме бір емін. Ұялам жазықсыз құдайдан, Жабығам мүжіген күн-айдан. Тілімнің тұлпары шідер де, Жанымды кім ұғар мұңайған. Кеудемнің ішін дерт емген, Таңдайым ол да өртенген.